تفاوت ارائه صورت سودوزیان درایران و حسابداری IFRS
در استاندارهای داخلی به جزهزینه های عملیاتی که باید به شیوه روش بهای تمام شده طبقه بندی شود دیگر اقلام هزینه برپایه کارکرد یا ماهیت طبقه بندی میشود اما در حسابداری IFRS به این صورت نیست تمام اقلام هزینه برپایه ماهیت و کارکرد است.
ارائه سود عملیاتی در حسابداری IFRS ضروری نیست برخلاف استاندارهای حسابداری ایران .
در استاندارهای داخلی سر فصل نهایی در قسمت صورت سود وزیان سود خالص یا زیان خالص نام برده شده اما در حسابداری IFRS از نام سود وزیان استفاده میشود .
تفاوت ارائه صوت سودوزیان جامع درایران و حسابداری IFRS
صورت سود وزیان جامع در استاندارهای داخلی شامل 3قسمت است :
1- سود و(زیان) خالص دوره طبق صورت سود و(زیان)
2- سایر درآمدها و هزینه های شناسایی شده
3- تعدیلات سنواتی
اما در حالی که صورت سود و (زیان ) جامع در حسابداری IFRS شامل 2 بخش میباشد تنها همان 2 مورد اول و تعدیلات سنواتی در صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام قرار میگیرد .
با توجه به استاندارهای داخلی اگر صورت سود وزیان جامع فقط شامل مورد 1 و3 باشد ارائه آن الزامی ندارد اما در حسابداری IFRS ارائه صورت سود و زیان جامع در هر حالتی الزامی می باشد .
میتوان گفت بیشترین چالشی که دراجرای استاندارهای حسابداری IFRSوجود دارد مربوط به استانداردهای ابزارهای مالی و مالیات بر درآمد است .
ادامه