صفات نمازگزاران واقعی از دیدگاه قرآن

[taha]

نماز واقعی انسان را از طغیان، حرص، آز و بی‌طاقتی حفظ می‌کند و کسانی نمازگزار واقعی هستند در باغهای بهشتی جای دارند و از هر نظر گرامی داشته می‌شوند. خداوند در قرآن مجید در سوره معارج آیات ۲۳ تا ۳۵ می‌فرماید: نمازگزاران نمازها را پیوسته به جا می‌آورند. در اموالشان حق معلومی است برای تقاضاکنندگان و محرومان. به روز جزا ایمان دارند و از عذاب پروردگارشان بیمناک هستند. دامان خود را از بی‌عفتی حفظ می‌کنند. امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند. قیام به ادای شهادت حق می‌نمایند. بر نماز خود مراقبت دارند.

این افراد در باغهای بهشتی گرامی‌اند.نمازگزاران همواره نمازشان را می‌خوانند و بر پا می‌دارند و هرگز نماز را ترک نمی کنند. این نخستین ویژگی آنهاست که ارتباط مستمر با درگاه پروردگار متعال دارند و این ارتباط از طریق نماز تامین می‌گردد. نمازی که انسان را از فحشا و منکرات باز می‌دارد، نمازی که روح و جان انسان را پرورش می‌دهد و او را همواره به یاد خدا می‌اندازد یا وا می‌دارد. این توجه مستمر،مانع از غفلت و غرور و فرورفتن در شهوات و اسارت در چنگال شیطان و هوای نفس می‌شود.اصولا هر کارخیری آنگاه در انسان اثر مثبت می‌گذارد که تداوم داشته باشد، پیامبر گرامی اسلام می‌فرمایند: همانا محبوب‌ترین اعمال در نزد خدا عملی است که مداومت داشته باشد، گرچه‌اندک باشد.

پس نماز به عنوان بازدارنده از طغیان، حرص، آز و بی‌طاقتی ذکر شده و به عنوان یکی از فلسفه‌ها و آثار نماز بیان گردیده است. با توجه به این که گناهان بسیاری از ناحیه حرص و ضعف اراده به وجود می‌آید و همچنین با توجه به نقش کنترل کننده و بازدارنده نماز از این صفات رذیله، نتیجه می‌گیریم که نماز عامل مهمی برای پاکسازی روح از آلودگی‌ها خواهد بود. البته در صورتی که مراقب انجام صحیح آن باشیم و همواره به طور مستمر با نماز پیوند برقرار کنیم. چراکه اصولا نماز آنگاه اثر بخش است که تداوم داشته باشد.بعد از ذکر نماز، که بهترین اعمال و بهترین حالات مومنان است، قرآن به دومین ویژگی آنها پرداخته می‌فرماید: آنها کسانی هستند که حق معلومی از اموالشان را برای محرومین قرار داده‌اند. به این ترتیب هم ارتباطشان را با خالق حفظ می‌کنند و هم پیوندشان را با مخلوق.تفاوت میان سائل و محروم این است که سائل کسی است که حاجت خود را می‌گوید و تقاضا می‌کند و محروم کسی است که شرم و حیا مانع تقاضای او می‌شود.خداوند در آیه ۲۶ سوره معارج می‌فرماید: و آنها که به روز جزا ایمان دارند. مراد از تصدیق روز قیامت این است که مصلین علاوه بر تصدیق قلبی روز جزا عملا هم آن را تصدیق می‌کنند. به این معنا سیره زندگیشان سیره کسی است که معتقد است هر عملی که انجام دهد به زودی از آن بازخواست و طبق آن جزا داده می‌شود. حال این عمل خیر باشد و یا شر، اگر خیر باشد پاداش نیکو و اگر شر باشد عقابش را خواهد دید.

و تعبیر به جمله یصدقون دلالت دارد بر این که تصدیقشان استمرار هم دارد، پس دائما مراقبند در هر عملی که می‌خواهند انجام دهند خدا را فراموش نکنند و مطابق با رضای او انجام دهند.وفای به عهد و رعایت امانت نیز از اوصاف نماز گزاران است و از مهم‌ترین نشانه‌های ایمان معرفی گردیده است. همچنین نماز واقعی آن است که انسان را از قیامت هراسناک کند، نماز آن است که انسان را به یاد معاد وا دارد و یاد معاد هم مانع انجام گناه می‌شود.بدون شک غریزه جنسی از غرایز سرکش انسان بوده و سرچشمه بسیاری از گناهان است. پس باید دامان نمازگزار از هر گونه بی‌عفتی پاک باشد همان طور که لباس نماز گزار باید طاهر باشد، روحش هم باید طاهر باشد.در پایان، پاداش صاحبان این او صاف را بیان می‌کند و می‌فرماید:کسانی که دارای این صفاتند،در باغهای بهشتی جای دارند و از هر نظر گرامی داشته می‌شوند.